Heb je ook het gevoel dat je grip verliest op jezelf en de dingen om je heen? Vind je het vervelend als er uit het niets een huilbui komt? Of wanneer er ineens een beeld van een oude herinnering in je op komt? Ik hoor het vaker van mensen die rouwen, het gevoel hebben alsof je van alles overkomt en niet weten wat je eraan kan doen. Je bent dus niet alleen, in een rouwproces is dit heel normaal. Maar ja, hoe ga je om met onverwachte emoties en gedachten?
Om je hiermee op weg te helpen, heb ik in 5 stappen samengevat wat je kan doen om je meer op je gemak te voelen met het onverwachte:
Rouwen is een normale, gezonde reactie op een verlies van wat ons dierbaar is. Hoewel je op sommige aspecten van dit rouwen invloed hebt, gebeurt er ook van alles op onbewust niveau waarbij het belangrijk is om de tijd te nemen. Je brein is nieuwe verbindingen aan het maken en heeft tijd nodig om te begrijpen wat het verlies inhoudt. Flarden van herinneringen, denken dat je je dierbare op straat ziet lopen, het hoort erbij. Een gevolg van deze gedachtes en herinneringen is meestal een emotie. Die emotie komt je dus iets vertellen. Je mag het niet leuk vinden, het is alleen makkelijker als je het wel doet.
Ja, je leest het goed: vind de plek van de emotie. Hoewel je een emotie vaak constateert met je brein, is het een gewaarwording van wat er gebeurt in je lichaam. Emoties komen je iets vertellen, dus het is belangrijk om er aandacht aan te geven. Een makkelijke manier is om de plek van de emotie te vinden en te onderzoeken hoe de emotie eruit ziet. Voor veel mensen is het fijn om de ogen dicht te doen, om prikkels van buitenaf te verminderen. Constateer wat er in je lichaam gebeurt, zonder oordeel. Waar zit de emotie? Beweegt het of staat het stil? Hoe groot is het? Wat voor kleur heeft het? Onderzoek de emotie en ontdek of er iets verandert zodra je dat doet.
Veel mensen hebben de neiging te willen uitleggen waarom een emotie er is. We hebben nou eenmaal een brein meegekregen. Dat is fantastisch natuurlijk, want heel veel dingen doen we met ons denken, we kunnen niet zonder. In dit geval heb je je denken niet nodig. De veranderingen waar je mee te maken hebt, kosten veel energie. Als je daarbij ook nog alles wil kunnen verklaren, dan kost dat extra veel energie. Het is niet nodig om een plotselinge emotie uit te leggen, we kunnen nu eenmaal niet alles begrijpen. Hij is er gewoon, zelfs na vele jaren kan je nog overvallen worden door een emotie die met je verlies te maken heeft. Iedere gedachte om de emotie te verklaren weerhoudt het ervan om de ruimte in te nemen. Dus zodra je merkt dat het denken het overneemt, ga je vervolgens weer met je aandacht naar de plek van de emotie.
Lukt het nog niet om puur de plek van de emotie te voelen? Blijf mild naar jezelf en besef dat je een begin hebt gemaakt door het te constateren. Vraag jezelf eens af wat je hebt bedacht: vind je het maar suf om zo stil te staan bij wat je voelt? Of ben je gaan nestelen in de emotie en heb je gedacht aan hoe verschrikkelijk de situatie is? Wat is jouw oordeel? Met iedere gedachte wordt de emotie weg gedrukt of juist langer in stand gehouden. Word je bewust van je eigen gedrag hierin, glimlach erom en ga vervolgens weer met je aandacht naar de plek van de emotie.
Wat doe je als de tranen vanuit het niets omhoog komen en je zit net in een vergadering? Of je bent voor de kinderen aan het zorgen en het komt even echt niet uit? Je kan niet overal en altijd even je ogen dicht doen en de plek van de emotie opzoeken. Wat je dan doet, is constateren dat je de emotie voelt. Je erkent het dus. Voordat je je aandacht weer richt op waar je mee bezig was, beloof je jezelf dat je op een later tijdstip op dezelfde dag een paar minuten de tijd neemt om erop terug te komen. En dat doe je dan ook. Dit laatste is belangrijk om te onthouden. Want op een later tijdstip ben je met andere dingen bezig en denk je er niet vanzelf aan. Maar ergens suddert die onbewuste boodschap in jouw systeem. Dus, parkeer het totdat je er even voor kan gaan zitten. Op die manier laat je het onverwachte wel toe, maar jij bepaalt op welk moment het je aandacht krijgt.
Mijn blogs zijn er om jou te helpen, dus ik ben heel benieuwd…
Welke tip wil jij met ons delen?
Laat het me weten in het commentaarveld hieronder!