"Ik voel niets"

Ik weet nog goed hoe ik me voelde aan het begin van mijn ontdekkingstocht naar mezelf, ruim 11 jaar geleden. De rouw om het verlies van mijn moeder had ik leren begrijpen en kreeg voldoende de ruimte. Nu ikzelf nog. Ik was begonnen met een NLP opleiding, die uiteindelijk mijn leven zou veranderen, maar dat wist ik toen nog niet. De trainer vertelde over emoties en waar we die in ons lichaam voelen. Na verwoede pogingen het te begrijpen zei ik: “Maar ik voel dus niets”. Hij liep naar me toe en gaf me een schop tegen m’n been. “Voel je dat?” vroeg hij. Ja natuurlijk voelde ik dat. “Dan kun je dus gewoon voelen, net als iedereen”.

Voelen doe je met je lichaam

Dankzij die schop leerde ik iets wat heel vanzelfsprekend lijkt, maar het vaak niet is: Voelen doe je met je lichaam. Waar anders voel je pijn, voel je genot, voel je plezier of voel je of iets klopt of juist niet? Inderdaad, in je lichaam! Ja, soms voel je iets in je hoofd, ook in je lichaam dus. En verwar voelen in je hoofd niet met denken, dat zijn echt twee verschillende dingen.

Ik geloof erin dat we allemaal een soort innerlijk kompas hebben, een wijsheid die ons vertelt wat goed voor ons is. Noem het Hoger Zelf, je ziel, je onderbuikgevoel of je intuïtie, we hebben het allemaal. Soms weten we gewoon wat we moeten doen, zonder daar een logische verklaring voor te hebben. Op de ene uitnodiging voel je een grote JA en op een andere, vergelijkbare, uitnodiging voel je het gewoon niet.

Leer naar de kleine signalen te luisteren

De meesten van ons hebben vooral geleerd om “logisch na te denken”. Dat is heel handig, of zeg maar noodzakelijk, om ons leven te kunnen leven. Wat we hierdoor alleen hebben afgeleerd, is om naar de kleine signalen te luisteren die niet met logica of rede te verklaren zijn. De reden is dat we hebben geleerd in ons hoofd alles op te lossen, terwijl ons lichaam vaak het antwoord heeft. Signalen kunnen ook ons vertellen wat we te doen hebben, of juist niet.

In mijn leven en ook in mijn werk laat ik me in eerste instantie vaak leiden door dat soort signaaltjes. Zo werd ik vorige week gebeld door iemand van een gratis magazine die vroeg of ik columns wilde schrijven. Ik merkte dat ik m’n voorhoofd aan het fronsen was en ik raakte licht geïrriteerd, zonder directe aanleiding. Ik gaf aan erover na te willen denken en erop terug te komen. Bij navraag bij andere ondernemers bleken er meerdere nare ervaringen te zijn geweest met dit magazine, een bevestiging dat mijn gevoel klopte.

In tijden van rouw is dat innerlijk kompas vaak ver te zoeken door de warboel in je leven en je hoofd. Laat staan dat het makkelijk is om die signalen op te pikken. En al helemaal niet als je dat vroeger ook niet hebt geleerd. Maar het ontdekken van je “nieuwe zelf” lukt alleen als je leert te luisteren naar dat kompas. Het herkennen van de kleine signalen is een essentiële stap in het ontdekken wie je werkelijk bent. De meest subtiele impulsen kunnen ons behoeden voor een grote fout of juist sturen in een richting die je met je denken niet had bedacht.

Hoe voelt jouw “ja”?

Inmiddels kan ik goed voelen als iets een grote “ja” of een grote “nee” is. Soms heb ik daar tijd voor nodig en soms weet ik het meteen. Bij een ja voel ik me blij worden, mijn lichaam ontspant en ik voel lichte kriebels in m’n buik bij de gedachte. Bij een nee voel ik spanning, heel subtiel, meestal in m’n buik en m’n schouders. En die nee heb ik in mijn leven vooral het vaakste genegeerd. Ik was heel goed in het wegpraten van een nee. “Ach, het valt vast mee, even door de zure appel heen bijten…”. Hoe ongelukkig ik ook was in een baan of in een relatie, ik kreeg het voor mezelf wel recht gepraat. Herkenbaar?

Het kunnen waarnemen van je eigen kompas begint met het stoppen met rennen en najagen van iets dat niet makkelijk gaat. Of het ontwijken wat iets dat steeds weer opduikelt. Het begint bij ontspanning en het waarnemen van je lichaam. Hoe voelt een ja? Hoe voelt een nee? Herken je het verschil tussen een ja en een nee? Wat zijn de kleine signalen die jouw lichaam geeft?

Vaak denken we (inderdaad, denken, dus niet voelen) antwoorden op vragen met denken op te kunnen lossen, terwijl ons lichaam een perfect antwoord geeft. Jouw kompas gebruikt jouw lichaam om de richting te wijzen. Het enige dat je hoeft te doen, is luisteren.

Hoe zorg jij ervoor dat je de kleinste signaaltjes goed voelt? Wil je het hieronder met me delen?

Heb ik je interesse gewekt?

Ben je klaar voor nog meer tips die werken zodra jij besluit dat je het genoeg alleen hebt geprobeerd? Ontvang ze gratis en zonder iets te hoeven doen in je mailbox.

Je geeft toestemming aan OverRouw voor de zorgvuldige verwerking van je gegevens. Bekijk de privacy policy.

Laat een reactie achter: