Als je in Nederland woont dan hoor je deze woorden regelmatig: “Er komt een diepe depressie overtrekken”. Meestal gaat zo’n depressie gepaard met een storm. Het waait flink en er vallen buien. Maar dat weet je ook als je in Nederland woont. Zo’n depressie komt voorbij, hij trekt over. Dat betekent dus dat hij er is en dat hij ook weer weggaat.

Dat zorgt voor een hoop onzekerheid

Verschillende van mijn klanten hebben hier ervaring mee, ooit in hun verleden hebben ze een depressie meegemaakt. Ze hebben ervaren en gevoeld hoe het er was en hoe het is overgetrokken. En nu hebben ze een groot verlies meegemaakt. Iets waar ze zich niet op hadden kunnen voorbereiden, het gebeurde, ze konden er niets aan doen en nu hebben ze ermee te dealen. Dat zorgt voor een hoop onzekerheid.

Wat er dan vaak voorbij komt is angst voor de gevoelens die bij een depressie horen, ze zijn bang er weer in terug te schieten. En dat is niet zo gek, want die gevoelens van depressie komen voor een groot deel overeen met hoe een gediagnosticeerde depressie. Maar rouw is geen ziekte. En dit is dus ook geen depressie, maar het hoort wel bij de rouw, wat het super ingewikkeld voor ze maakt.

Die angst kan naar de achtergrond verdwijnen

Gelukkig zien de meeste huisartsen dit nu ook. Dat is namelijk de geruststelling die vaak nodig is, zodat die angst naar de achtergrond kan verdwijnen. Om te blijven vertrouwen in wat er nodig is: rouw. En gelukkig stuurt een huisarts dan door naar een rouwcoach in plaats van aan medicatie te denken.

Dit is ook waar de 5 fases van Elisabeth Kübler-Ross van nut zijn. Je hoort me ze niet vaak benoemen, omdat ik alle suggestie wil wegnemen dat je bepaalde fases zou moeten doorlopen. Dat is namelijk niet zo. Nu was dat ook nooit de intentie van Kübler-Ross om dat te insinueren, maar helaas worden de fases wel vaak zo geïnterpreteerd. Zonder nu al teveel op haar rouwfases in te gaan (ik voel stof opborrelen voor nog een blog), wil ik het nu over vierde fase hebben: depressie.

Depressie kan erbij horen

Wat Kübler-Ross hiermee heeft gedaan, is dat ze bepaalde gevoelens van depressiviteit heeft genormaliseerd bij rouw. Door het als een fase mee te nemen, begrijpen we dat het erbij kan horen, en dat is belangrijk. Door het op deze manier te kunnen plaatsen in het licht van rouw, kunnen mensen met een verleden van depressiviteit zich beter overgeven aan deze gevoelens in plaats van ze te willen bevechten. Ze kunnen ze doorleven zonder er conclusies uit te trekken.

Ook voor mijn klanten geeft dat rust, ze kunnen beter met de angst omgaan in de wetenschap dat die gevoelens van depressiviteit onderdeel zijn van de rouw. Het waait en er vallen buien, om in de metafoor van de weersdepressie te blijven. En soms voelt het zelfs als een storm die eeuwig lijkt te duren. Maar wetende dat die storm ook weer overwaait en dat ze er niet in zullen blijven hangen, zorgt ervoor dat ze in vertrouwen kunnen zijn met wat er in die storm gebeurt.

Je bént niet depressief, je vóelt je depressief

Rouwen is niet hetzelfde als depressie, maar depressie is voor veel mensen wel een onderdeel is van rouwen. Het diepe verdriet mag er zijn, ook als het niet fijn is. Misschien maken we ons te snel zorgen als het zwaar voelt, we willen er zo snel mogelijk weer vanaf. Dat is vaak meer de aanleiding voor zorgen dan het zware gevoel zelf.

Het zware gevoel betekent niet dat het je heeft overgenomen of dat je je zo voor altijd voelt. Je bént niet depressief, je vóelt je depressief, dat zijn twee verschillende dingen. Net als blijdschap en plezier, wil ook dit gevoel gevoeld worden. Zonder zorgen en in vertrouwen, zodat het vervolgens weer over kan trekken.

Herken jij die gevoelens van depressie? Hoe ga jij ermee om? Wil je het hieronder met me delen?