Wie mij een beetje kent, weet dat ik een happy single ben, een beetje hip uitgekauwd begrip, maar ik kan het niet simpeler en duidelijker uitleggen. Dat betekent ook dat ik het één en ander heb doorleefd wat betreft verwachtingen en teleurstelling op liefdesgebied. Want wat wilde ik graag dat perfecte setje zijn en “net als iedereen” de veiligheid en zekerheid van een relatie in mijn leven hebben.
Zo druk was ik met het najagen van een ideaal dat niet eens de mijne was
En juist dat idee, dat ik net als anderen wilde zijn en het idee dat ik dan pas compleet zou zijn, heeft mij jarenlang ervan weerhouden om écht liefde te voelen. Ik was namelijk niet meer aan het voelen wat er wel was in mijn leven, niets was goed genoeg tot ik die relatie zou hebben gevonden. De angst om het niet te vinden of om niet goed genoeg te zijn, kon ik niet eens voelen, zo druk was ik met het najagen van een ideaal dat niet eens de mijne was.
Ik bleef de bevestiging en de liefde zoeken bij iemand anders. Totdat ik vaak genoeg de deksel op m’n neus had gekregen. Alsof het universum me bleef vertellen dat ik het niet bij iemand anders te zoeken had, tot ik het zou begrijpen. En al sputterend stopte ik met nastreven en ben ik gaan voelen wat er al die tijd allang was en wat ik eigenlijk precies voelde. Want daar ging ik al die jaren aan voorbij. Zelfs al had ik soms een partner in mijn leven, ook dan voelde ik een leegte en een niet-compleet zijn.
Niet iedereen zich kan verplaatsen in de situatie van een ander
Vanuit een gevoel van leegte en niet-compleet zijn kwam afgelopen weekend ook een mooie groep mensen naar het Zonnelicht voor de workshop. Tenminste, een deel van de mensen was daar vanuit dat gevoel en sommigen hadden een groot verlangen om zich met anderen te verbinden, om elkaar te begrijpen. Zo vanzelfsprekend is dat niet, omdat ook iedere verliessituatie uniek is en niet iedereen zich kan verplaatsen in de situatie van een ander. Maar wat er nu ontstond tussen de deelnemers was heel bijzonder.
Puur door te erkennen dat niemand hetzelfde als jij meemaakt en niet te verwachten dat anderen je helemaal begrijpen. En misschien het allerbelangrijkste: door niet te oordelen en de ander niet te willen veranderen of adviseren, ontstonden de mooiste momenten. Momenten waarop er gedeeld kon worden met vreemden, in een zuivere, veilige, liefdevolle omgeving. Doordat ieder voor zich verantwoordelijk was voor het aangeven wat hij of zij nodig had.
Dan is het niet meer een kwestie van “nodig hebben”
Dat gevoel van vrij zijn van meningen van anderen, van hoe jouw wereld eruit zou moeten zien en helemaal jezelf kunnen zijn, is de basis om liefde in je leven te ontvangen. Dan is het namelijk niet meer een kwestie van “nodig hebben”, maar een kwestie van “open staan voor”. Dan kunnen er blijkbaar dit soort magische momenten ontstaan waarop je een intens diep gesprek voert terwijl anderen je hand vasthouden en er helemaal voor je zijn op dat moment.
Het heeft mij wederom, en ook de deelnemers, doen beseffen dat liefde overal te vinden is. Dat we onze dierbaren kunnen missen, dat we een verlangen kunnen voelen om een ervaring te delen, om gevoelens te delen, om vastgehouden te worden. Maar dat dat verlangen op zich ook een gevoel is waar we aandacht aan kunnen geven om onszelf beter te begrijpen. Ook zonder dat al die verlangens direct worden ingevuld, zijn we compleet.
Jij bént liefde
Zo ervaar ik het zelf nu ook. Door niet meer vanuit een nodig hebben door het leven te gaan, maar door slechts open te staan voor wie of wat er op m’n pad komt, ervaar ik prachtige momenten, ontmoet ik de mooiste mensen en voel ik me compleet. Ik voel wel verlangen, maar heb het niet meer nodig.
De liefde die we zo verlangen bij iemand anders te vinden, is overal. Het is in het glimlachen naar die oudere dame in de straat, het is in het aanreiken van de pindakaas van de bovenste plank in de supermarkt aan de man in de rolstoel en het is de warmte die je jezelf geeft onder het dekentje op de bank met een mok chocomelk. Is het hetzelfde? Nee. Is er een groter verlangen? Waarschijnlijk wel. En dat is OK. Het hoeft je er niet van te weerhouden om te zien hoeveel liefde er ook nu al is. Jij bént liefde, liefde is overal.
Vind jij het ook lastig om te zien dat liefde overal te vinden is? Wanneer heb je daar het meeste last van? Wil je het hieronder met me delen?
