Rouw is de oplossing, niet het probleem
Afbeelding van Ewa Urban via Pixabay
Deze week eens een andere opzet van mijn blog. Niet om eigenwijs te zijn, maar in alle eerlijkheid weet ik geen goede inleiding te vinden over het onderwerp waar ik deze week graag aandacht aan wil besteden. Ik wéét dat er honderden vergelijkingen mogelijk zijn, maar niets dekt de lading. Ik ben namelijk best geraakt vanwege een aantal gesprekken afgelopen week. Het besef welk beeld de wereld, en daardoor ook mijn klanten, heeft van rouw, komt hard binnen.
Je bent niet ziek, je bent aan het rouwen
Ik begrijp dat mensen niet weten wat ze met de pijn van de rouw aan moeten. Ik begrijp dat mensen in overlevingsmechanismes schieten om zichzelf te beschermen tegen die pijn. En ook begrijp ik dat het kan voelen alsof je jezelf kwijt bent. Maar wat ik niet wil en niet kan begrijpen, is dat we in een maatschappij leven waarin de conclusie wordt getrokken dat er dan iets mis met je is. Dat we onszelf en de ander als een melaatse behandelen als het niet helemaal volgens het boekje gaat. Het allerergste vind ik het als huisartsen zeggen dat iemand die rouwt ziek is. Want je bent niet ziek, je bent aan het rouwen!
Afgelopen week sprak ik iemand die deze respons van de huisarts had gekregen in reactie op de rouw. Het was alweer een tijdje geleden dat ik een dergelijk verhaal hoorde, ik moet toegeven dat ik de laatste maanden overwegend positieve ervaringen hoor over huisartsen en bedrijfsartsen. Maar deze reactie komt af en toe voor en zoals je leest, raakt het mij enorm. De reden is dat het wat mij betreft volledig raakt in de kern van wat ik ontzettend graag wil laten doordringen in onze maatschappij: Rouw is de oplossing, niet het probleem.
Ze herstellen, maar worden niet meer zoals ze waren
Wat dat betreft is rouw net als andere verschijnselen in de natuur die verwoestend lijken. Aan een boom die een zware storm heeft doorstaan, groeien uiteindelijk weer takken en bladeren. Tropische bossen worden continu beïnvloed door grootschalige natuurrampen zoals overstromingen, branden en zware stormen. Laatst las ik in een artikel dat tropische bossen na grote verstoringen verrassend snel opnieuw kunnen groeien. Alleen de samenstelling van het bos verandert, ongeveer 80% van de boomsoorten blijft hetzelfde. De boom en het bos groeien terug, maar worden niet meer zoals ze waren. Goed, ik heb dus toch nog een vergelijking gevonden.
De boom en het bos denken niet na, ze ontwikkelen zich rustig verder vanuit wat er is gebeurd. Dat ontstaat niet in een dag en de natuur moet er hard voor werken. De juiste omstandigheden zijn ook belangrijk. Bij rouw lijkt de gedachte te heersen dat we ervan af moeten of zelfs dat we ziek zijn. Daarmee onderkennen we niet wat er werkelijk aan de hand is: dat je noodgedwongen aan het onthechten bent van een band met iemand van wie je zielsveel houdt. Natúúrlijk doet dat pijn, natúúrlijk geeft dat uitdagingen en heeft dat impact op hoe je je voelt en hoe je naar de wereld kijkt. Door te rouwen leer je je nieuwe plek in de wereld kennen, het is de oplossing, niet het probleem. Het échte probleem is dat we die rouw niet aangaan door net doen alsof het onderliggend proces van onthechten niet plaatsvindt.
Het is belangrijk om te leren leven met de rouw, that’s it
Dit is gewoon het grote nadeel van stempels die we toewijzen aan allerlei situaties. Dat er vanuit de medische wereld indicaties nodig zijn snap ik wel, maar dat mensen zich ermee gaan identificeren vind ik echt een probleem. Net als dat een kind met ADHD of dyslexie gewoon kind is. Het is geen ziekte, het is gewoon. We hoeven niet binnen een “norm” te blijven, we mogen gewoon onszelf zijn. Het is veel belangrijker om een goede manier te vinden om te leren leven met wie je bent. En bij rouw is het belangrijk om te leren leven met de rouw. That’s it.
Wat dit óók betekent, is dat je geen pilletje kunt nemen dat alles beter maakt. Niemand gaat het voor je oplossen. Het rouwen is de oplossing. Je zal zelf aan de slag moeten, jezelf opnieuw leren kennen en onderzoeken op welke manier je je verder wil ontwikkelen in een leven zonder je dierbare. Daar zijn geen kant en klare oplossingen voor. Maar net als dat bos en die boom zal je op een nieuwe manier je plek in het leven vinden als je bereid bent het werk te doen. Het mooie is dat je hierdoor het allerbelangrijkste wint: jezelf.
Heb ik een gevoelige snaar geraakt of ben je het met me eens? Wil je het hieronder met me delen?
Heb ik je interesse gewekt?
Ben je klaar voor nog meer tips die werken zodra jij besluit dat je het genoeg alleen hebt geprobeerd? Ontvang ze gratis en zonder iets te hoeven doen in je mailbox.
Je geeft toestemming aan OverRouw voor de zorgvuldige verwerking van je gegevens. Bekijk de privacy policy.