Nu we allemaal meer thuis zijn dan normaal, rijst de vraag naar puppy’s de pan uit. Gisteren hoorde ik in het nieuws dat de vraag in Nederland en België zo groot is dat mensen puppy’s uit het buitenland halen. En dat is niet zo handig omdat er vaak iets mis blijkt te zijn met de hondjes. Jaja ik hou het wel in de gaten. Stiekem ben ik zelf ook aan het overwegen om een hond in huis te nemen. Maar bij mij geen spontaan besluit of iets voor tijdens de lockdown, voor mij is het eerst zaak m’n leven zo in te richten dat een hond een goed leven heeft bij mij.

Het zijn honden die veel beweging nodig hebben

De kwestie is namelijk dat ik enorm van jachthonden hou. Op zich niets aan de hand natuurlijk, behalve dat dit honden zijn die over het algemeen enorm veel beweging nodig hebben. De vraag is of ik dat een hond kan geven. En jaaaa ik hoor je al zeggen “neem dan een kleine hond”, maar ik ben nou eenmaal een gevoelsmens en daar voel ik niet zoveel voor. Ach, heerlijk om over na te denken en plannen te maken voor de toekomst.

Maar waarom is dit nou interessant voor een blog over rouw? Dat zit ‘m wel degelijk in mijn kwestie over de jachthonden. Ik lees me namelijk helemaal suf over karaktereigenschappen, kwijl-, stink- en haaruitvalstatistieken per hondensoort en ook over wat honden gaan doen als ze niet voldoende beweging krijgen. Dan gaan ze zich namelijk vervelen. Ze gaan om aandacht vragen, dingen stukmaken of (ik moest erg hard lachen toen ik deze las) in je gezicht blaffen. Dat wil toch niemand?

Je kunt geen nee zeggen tegen de rouw

Het gegeven dat honden, en met name jachthonden, veel beweging nodig hebben, is niet te ontkennen. Ik kan net doen of het niet waar is maar dat is vragen om problemen. Mijn leven is momenteel zo vol met andere dingen, dat ik niet zou toekomen aan wat een hond nodig heeft. En dit is precies waar het misgaat als het gaat over leven met rouw. Ik zie mensen hun leven zo volstoppen, dat ze niet toekomen aan wat ze nodig hebben. Het grote verschil is dat ik nee kan zeggen tegen een hond, maar dat jij geen nee kunt zeggen tegen de rouw.

Moeite met slapen komt veel voor bij mensen die rouwen, misschien merk jij ook op dat het niet vanzelf gaat. Voor een deel ligt de oorzaak bij de rouw zelf, er is enorm veel in beweging en ook in de nacht gebeurt er een hoop. Echter, de klacht die ik het meeste hoor, is dat mensen niet kunnen slapen omdat het zo druk is in hun hoofd. Toevallig is dit een onderwerp dat afgelopen maandag tijdens de Masterclass ook ter sprake kwam. Er was een dapper iemand die de vraag stelde, maar meerdere mensen hadden exact hetzelfde probleem.

Ze voelen niet dat er werk aan de winkel is

Als het bij het slapengaan nog steeds zo druk is in je hoofd, is mijn eerste vraag: Hoe druk ben je overdag? Ben je overdag aan het werk of heb je zaken af te handelen? Pak je “de draad van het leven weer op”, terwijl daar niet genoeg ruimte voor is? Of is de situatie zodanig dat er dingen af te handelen zijn, zoals de nalatenschap of een onderzoek over de oorzaak van overlijden? Dat zijn heel aanwijsbare redenen die ervoor zorgen dat de rouw niet voldoende ruimte krijgt. Soms is er geen duidelijk aanwijsbare reden en doen mensen het zelf, het is dan minder makkelijk te herkennen. Dan is de ruimte er wel degelijk, maar voelen ze niet dat er werk aan de winkel is of weten ze niet hoe.

Wat er gebeurt als het bij het slapengaan nog steeds zo druk is in je hoofd, is exact hetzelfde als met die hond: als de rouw niet voldoende “beweging” krijgt, gaat het vervelend doen. Dan blijft het druk in je hoofd en heb je niet genoeg rust om te slapen. Wat ik dan zo jammer vind, is dat er snel naar pilletjes wordt gegrepen, terwijl de oorzaak in het dagelijks leven ligt. Ik begrijp ook wel dat bepaalde situaties onvermijdelijk zijn, zoals de afhandeling van de nalatenschap, maar in de meeste gevallen is er wel degelijk een mogelijkheid om er iets aan te doen.

Zij kunnen niet anders dan vervelend gaan doen

Ik heb wel vaker dieren als voorbeeld gebruikt als het gaat over het volgen van onze natuur. Ook in dit geval zijn de honden een voorbeeld. Zij kunnen niet anders dan vervelend gaan doen als ze niet genoeg beweging krijgen, er is geen ontkomen aan. Wat wij gaan doen, is wegpraten en wegrationaliseren wat we voelen. Onze natuur heeft niet voldoende prioriteit en wordt aan de kant geschoven. Als er dan gevolgen zijn zoals moeite met slapen, hebben we zelfs dan niet het besef dat ons eigen gedrag dat heeft veroorzaakt.

Niet kunnen slapen is in dit geval een signaal van je lijf dat er iets niet klopt. Je lijf doet niets verkeerd, het doet juist iets goeds: het vertelt je dat het nog iets nodig heeft. Je kunt niet net doen of je de rouw kunt parkeren, zomaar de dingen doen die je altijd deed of negeren dat het er is. Als het te druk is in je hoofd in de avond, neem je waarschijnlijk gedurende de dag niet voldoende tijd voor de rouw. Dus máák tijd. Je hebt het nodig om “het filmpje” af te draaien van wat er allemaal is gebeurd. Je hebt het nodig om je emoties de ruimte te geven. Als je dat gedurende de dag doet, dan hoeft je lijf dat ’s nachts niet te doen. Wat dat betreft kunnen we nog veel van honden leren door gewoon te luisteren naar onze natuur.

Is jouw hoofd ook nog druk wanneer het bedtijd is? Hoe ga jij ruimte maken gedurende de dag? Wil je het hieronder met me delen?