Laat een reactie achter:
1 reactie
Waarom hoofd en hart niet voldoende zijn
Hoor jij ook zo vaak dat je “gewoon je hart moet volgen”? Dat je je verstand goed moet gebruiken maar vooral je hart moet volgen? Ik heb het al zo vaak gehoord en gelezen en merk dat mensen het wel weten, maar vaak niet weten hoe. Tijd om daar duidelijkheid in aan te brengen.
Hoofd en hart
Een aantal jaren geleden dacht ik namelijk de liefde van mijn leven te hebben gevonden. Mijn hoofd én mijn hart vertelden me dat dat zo was. Ik wilde alleen maar bij hem zijn en had er alles voor over om de relatie te laten slagen. Ik verhuisde naar een andere omgeving, naar een huis dat absoluut niet mijn keuze was. Wat voelde dat vreselijk slecht, dat voelde ik in iedere vezel van mijn lichaam. Maar we hadden elkaar gevonden en hielden zoveel van elkaar, dus ik vond dat ik het er maar voor over moest hebben.
Goed praten
Dat ik zoveel van mezelf had ingeleverd, daar kwam ik later pas achter. Mijn hart had gesproken en die ben ik gaan volgen. Want ik wilde echt bij hem zijn. Mijn verstand kon alles goed beredeneren; ik kon ook wel wat flexibeler worden vond ik, als je de ware ontmoet dan heb je daar nou eenmaal veel over etc. etc. Ik had het helemaal goed gepraat.
Je raadt al dat deze relatie geen succes is geworden. Een enorme berg verdriet en hartzeer had ik kunnen voorkomen als ik beter had geluisterd naar de juiste signalen. Maar ik wist simpelweg niet hoe. Daarom geef ik je 6 van mijn lessen mee, zodat jij nu wél de juiste signalen oppikt.
1. Let op signalen van je lichaam
Al snel had ik allerlei ongelukjes en kwaaltjes, terwijl ik eigenlijk nooit ziek was. Het eerste voorval was een incident bij de allereerste verhuisactie: een zware plank viel op mijn hoofd en ik zat bij de eerste hulp om het gat in m’n hoofd te dichten. Na de verhuizing kwam de vermoeidheid opzetten, die pas na de scheiding minder werd. Er gebeurde wel erg veel in korte tijd. Dit waren enerzijds rouwreacties op de enorme veranderingen in mijn leven, maar ook signalen dat de keuzes die ik maakte, niet klopten.
2. Let op een gevoel van leegte
In de maanden na de verhuizing: eczeem, een virus, slijmbeursontsteking aan m’n schouder en een algemeen gevoel van “wat voel ik me klote”. Ten tijde kon ik het niet verklaren, hoofd en hart zaten toch op 1 lijn en hadden adequate beslissingen genomen? Dit alles terwijl mijn intuïtie, mijn onderbuikgevoel, de richtingaanwijzer van mijn ziel, het uitschreeuwde en alles in huis haalde om mijn aandacht erbij te trekken. Ik was teveel bezig met alles te beredeneren, maar ik voelde me leeg. Ik leefde niet het leven waarvoor ik was geboren.
3. Las genoeg alleen-tijd in
Niet alleen had ik mijn veilige thuis, vertrouwde omgeving en single-leventje achtergelaten, in 1 klap was ik partner en part-time stiefmoeder. Dat is best wel een dingetje voor iemand die erg gevoelig is en (ook) graag op zichzelf is. Ook hierin maakte ik mezelf wijs dat ik niet “moeilijk” moest doen. Wat heb ik deze factor vaak onderschat in mijn leven! Het is zo enorm belangrijk om jezelf te blijven voelen, en voor veel mensen is dat te moeilijk wanneer er veel prikkels zijn. Laat je dus door niets of niemand wijs maken hoeveel alleen-tijd goed voor je is, alleen jij bepaalt dat.
4. Zet jezelf op 1
Na de eerste tekenen van het niet signaleren van m’n intuïtie (en die schreeuwde het uit, kan ik je achteraf vertellen), kwam m’n lichaam steeds meer in opstand. Pas later kwam ik erachter dat wat ik beschouwde als het volgen van mijn hart, meer het volgen van mijn angst was. Want wat was ik bang om hem kwijt te raken. Signalen van mijn onderbuik, mijn intuïtie en van mijn lichaam negeerde ik. Ik volgde de overtuiging dat ik deze man nodig had in mijn leven, waardoor ik de allerbelangrijkste persoon uit het oog verloor: mezelf. Ga nooit voorbij aan wat je echt voelt, ook angsten komen je iets vertellen. Juist door die aandacht te geven, kom je een stap dichterbij de waarheid en bij een leven vanuit vertrouwen en overgave.
5. Stel jezelf deze ene vraag
Als je het nou echt even niet weet, als je voor een keuze staat en het antwoord is niet kant-en-klaar duidelijk, kan je jezelf deze vraag stellen: Wat zou liefde doen? Liefde is in ons en overal om ons heen. Daar heb je geen liefdesrelatie voor nodig. Maar in ons leven brengen heel veel factoren ons in verwarring, zoals angst, verdriet, iets heel graag willen, iets absoluut niet willen, een aversie tegen iemand of ongeduld of schaamtegevoelens. Door al die afleidingsfactoren kan het lastig zijn om je lichaam en intuïtie te voelen. Door jezelf te vragen wat liefde zou doen, komt vaak een eerlijk antwoord in je op, wat voorbij gaat aan al die afleiding.
6. Begin nu met het ontwikkelen van je intuïtie
Eigenlijk klopt deze titel niet helemaal, je inuïtie is er namelijk altijd. Ergens onderweg in ons leven koppelen we in meer of mindere mate af van die inuïtie. Door goedbedoelde regels en adviezen van onze opvoeders, door angsten die we ontwikkelen, doordat we pijn willen voorkomen, er zijn allerlei redenen te bedenken waarom we niet luisteren. Het mooie is dat we ieder moment opnieuw kunnen beginnen. Hier en nu. Voel je lichaam, voel hoe het zit, staat of ligt. Voelt het fijn? Valt er iets op? Waar wil je lichaam naartoe bewegen? Wat heb je nodig? Voel je behoefte om naar buiten te gaan, om te bewegen of juist om te ontspannen? Het begint bij dit soort schijnbaar kleine vragen. Door de antwoorden hierop te volgen. Altijd.
Herken je wel heel veel van deze signalen en wil je hier verder over praten? Stuur me een mailtje op minjon@overrouw.nl, ik begeleid je graag verder op jouw pad, zonder dat je aan ingewikkelde trajecten vast zit. Ik kan vaak al snel je knelpunten zien, waardoor je net dat zetje in de juiste richting krijgt.