Waarom rouw niet alleen maar zwaar is

Moet jij jezelf wel eens naar de sportschool slepen? Omdat je op dat moment geen zin hebt maar je wéét dat je je na het sporten goed zal voelen? En als je dan bent gegaan, dat je je heerlijk voldaan en trots voelt? Je bent niet de enige. Vreemd genoeg vinden we het vaak lastig iets te doen waarvan we weten dat het goed voor ons is, om over die drempel te komen.

Wat als er iets is wat “zwaar” lijkt, maar waarin juist veel mogelijkheden liggen? Als je niet weet wat het je op kan leveren, begin je er niet aan. Uit de gesprekken die ik heb over rouw, blijkt dat bij veel mensen het geval te zijn.

disgust-15793_1280 kopieHet woord “rouw” wordt vaak met “zwaar” en “moeilijk” geassocieerd, het is eigenlijk maar een vies woord. Voor mij als rouwbegeleider maakt dat m’n werk niet altijd even makkelijk. Het ontkennen van het bestaan, zorgt er niet voor dat het weg gaat. Sterker nog, de lastige kanten van rouw zijn sneller verdwenen wanneer je er wél mee aan de slag gaat dan wanneer je er niets mee te maken wilt hebben.

Van rouw kan ik helaas niet een sexy of hippe term maken, maar met wat aandacht voor rouw kan je je je wél meer voldaan en trots voelen. Ik zal je 5 redenen geven waarom rouw niet alleen maar zwaar is.

1. Kennis over rouw vergroot je zelfvertrouwen

Rouwreacties tussen mensen kunnen enorm verschillen. De ene persoon duikt er meteen in en kan de emoties helemaal doorvoelen. Een ander persoon is in shock en kan er niet zoveel mee. Zoveel verschillende manieren om met rouw om te gaan, zoveel verschillende oordelen dezelfde mensen daarover kunnen hebben. De persoon die veel huilt vindt dat het wel minder kan. De persoon die niet veel huilt, denkt dat er iets mis is. Dit is denk ik het meest voorkomende verschijnsel dat ik tegenkom bij cliënten. Het probleem ligt niet bij de voor die persoon natuurlijke manier van rouwen, maar bij de ideeën die mensen hebben over hoe de rouw zou moeten zijn. Kennis, begrip en aandacht voor rouw kan hierdoor veel onzekerheid voorkomen.

2. Rouw is een uiting van liefde

Liefde kennen we als iets prettigs, het voelt fijn om van iemand te houden. Het idee dat liefde altijd een bepaalde uitingsvorm heeft, beperkt ons om het leven in volheid te ervaren. Zodra de vorm van die liefde verandert, brengt het wennen aan die nieuwe vorm ook z’n uitdagingen. Rouw om een geliefde toont hoeveel je van die persoon houdt. In wat voor vorm de liefde zich ook laat zien in je leven, het blijft liefde. Door te beseffen dat een groot gemis vanuit liefde voortkomt, wordt het gemis lichter, zachter, vriendelijker. Het gemis mag er zijn, vanuit de liefde.

3. Meer ruimte voor leuke dingen

Omdat we het hier over rouw hebben, betekent dat niet dat rouw je hele leven zou bevatten. Bij een groot verlies kan dat zeker zo voelen, het neemt je leven dan voor een tijdje over. Het sijpelt door alle vezels van je leven heen. Maar juist door de rouw die aandacht te geven, wordt het een onderdeel van je leven, maar beheerst het je leven niet. Je voelt het niet de hele tijd, jij hebt de touwtjes in handen. Ontkenning zorgt er juist voor dat het groter wordt dan noodzakelijk en dat bepaalde emoties op momenten komen waarop het echt niet handig is. Door aandacht voor rouw komt er juist meer ruimte voor rust en plezier.

girl-1101609_1280 kopie4. Aandacht voor rouw vergroot je zelfkennis

Hoeveel heb jij vroeger geleerd over omgaan met emoties, over het aangaan van confrontaties en het voelen van je diepste verlangens? Net zo weinig als ik? Zelfkennis komt niet vanzelf als je jezelf nooit onderzoekt. Het is op z’n minst handig om over een goede dosis zelfkennis te beschikken om de juiste keuzes te maken. Helaas zie ik veel mensen, binnen mijn praktijk maar vooral ook om mij heen, die pas op latere leeftijd ontdekken wat ze écht willen. Of die nu pas leren dat het uitspreken van hoe je je voelt een geweldige opluchting kan zijn. Door je bewust te zijn van je rouwervaringen, word je ook bewust van hoe je met bepaalde zaken om gaat. Win-win dus!

5. Het leven is continu in verandering

De grootste misvatting over rouw is dat het pas in je leven komt wanneer er iemand overlijdt. Hoewel dat de meest bekende vorm van rouw is, ervaren we de gevolgen van een verlies al vanaf de geboorte. Iedere verandering in je leven betekent namelijk dat er iets of iemand verdwijnt, een verlies dus. Als er één ding zeker is in het leven, dan is het verandering. Vriendjes en vriendinnetjes die komen en gaan, verandering van school, van werk, van huis, van leefomgeving. Wanneer we volwassen worden verandert ons wereldbeeld, we verliezen onze kinderlijke onschuld en krijgen verantwoordelijkheden. Verlies van gezondheid of van een grote liefde. De dood van een huisdier heeft ook enorme impact. Ik kan hier bladzijdes over volschrijven, al deze ervaringen zijn rouwervaringen. Rouw hoort bij het leven omdat verandering bij het leven hoort.

Kennis over rouw betekent niet dat je je gaat voorstellen hoe het zou zijn wanneer je een verlies ervaart, dát is de zwaarte opzoeken, dat wil je juist niet. Het gaat erom dat je begrijpt wat je tegen kan komen, wat de valkuilen daarin zijn en hoe je daarmee om kan gaan.

Op die manier kan je voelen dat iets waar je tegenop ziet, echt wel hanteerbaar is. Dat je er iets mee kan. Zodra je het aan durft te gaan, aan durft te kijken en het aandacht geeft, wordt het kleiner, wordt het minder zwaar. De weg is niet eromheen maar er doorheen. Rouw mag.

Het is belangrijk om rouw bespreekbaar te maken. Rouw is OK. Rouw is overal, het is iedere verandering in je leven te vinden, groot of klein.

Wil je op ontspannen manier meer leren over rouw? Schrijf je dan hier in voor de gratis inspiratiemails.

Laat een reactie achter:

2 reacties
Heleine Achten says 1 maart 2019

goedendag, op 09.01.2019 is mijn zoon overleden. 29 jaar, aan een hersentumor. De twee laatste maanden leefde en beleefde hier in huis, ik heb zijn aftakeling gezien, maar kon nooit inzien dat dit het einde was. Nu zijn we bijna twee maand later en kom ik uit mijn verdoving. Ik ben overweldigd dood verdriet en mijn dag is een chaos. vroeger graafde ik altijd in sites ; hoe genezen van een hersentumor, en nu; het leven na de dood en kontakt met de overledene. Ik wil mijn zoon kunnen opvolgen, weten dat hij goed gaat. We waren zo samen één, dat ik het nu zo onwerkelijk vind hem nooit meer te zien. Ik ben ook bang dat dit verdriet erger wordt, of niet meer overgaat, want het is verschrikkelijk om te dragen. Ik heb ook bang dat iedereen rond mij gaat sterven, zijn zus, mijn zussen, de klei nkinderen , mijn man…Ik wil me innerlijk beter voelen, gezond blijven en de pijn in me dragen op een plaatsje dat het me dfraaglijk wordt. Kan dat?

Reply
    Minjon van Zoest says 1 maart 2019

    Hallo Heleine, Bedankt voor het delen van wat je hebt meegemaakt en wat je nog steeds doormaakt. Wat ik vooral van je begrijp, is dat de leegte erg groot is nu. En ondanks dat je je ook bang voelt, zie ik heel veel kracht in je woorden. De liefde voor je zoon en dat je wil weten dat hij goed gaat, en het verlangen voor jezelf om je innerlijk beter te voelen. Het begint bij het willen dat het beter wordt en ja, ik geloof dat het mogelijk is dat het draaglijk wordt. En tegelijk is het daarvoor belangrijk om in het hier en nu te kunnen zijn en de pijn te dragen. Is het misschien fijn om hier in een persoonlijk gesprek over van gedachten te wisselen? Uiteraard gratis. Ik bied 30 minuten sessies via Skype aan en dat communiceert prettiger (en privé). Ik kan dan ook veel vertellen over contact met overleden dierbaren. Als dat goed voelt, kan je via deze link een gesprek aanvragen: https://www.overrouw.nl/gratis/gratis-sessie/. Hoe dan ook wens ik je heel veel licht en vertrouwen op jouw pad Heleine. Warme groet, Minjon.

    Reply
Add Your Reply