Een paar weken geleden was ik naar een concert. Ik ben in de afgelopen weken naar meerdere concerten geweest, maar nu heb ik het over het concert van mijn favoriete zanger. Het was de tweede keer dat ik hem solo live zag spelen. De eerste keer was twee jaar geleden, ik zat op m’n roze wolk naar hem te luisteren, ik vond het geweldig. Vol verwachting dat hetzelfde zou gebeuren, hing ik opnieuw aan zijn lippen.

De magie die ik de eerste keer had gevonden, was ver te zoeken

Ook deze keer speelde hij goed. Hij maakte wel een foutje hier en daar, maar met zijn charme praatte hij alles goed. Maar naarmate de avond vorderde, begon het wel erg op te vallen. Het werd inmiddels vrij duidelijk dat hij ook niet recht kon lopen en ik trok de conclusie dat hij niet alleen water en fruit in z’n lijf had gestopt zeg maar. De magie die ik de eerste keer had gevonden, was voor mij ver te zoeken. Ja zijn stem maakte veel goed, maar ik was toch vrij pijnlijk van m’n roze wolkje op de koude vloer gekukeld.

Ik had m’n conclusie meteen getrokken: hij heeft z’n beste jaren gehad. Voor mij was het verschil met het vorige concert duidelijk. Maar toen ik bij de anderen vroeg wat ze ervan vonden, waren ze lyrisch over de avond. Ze vonden het geweldig en hadden niet eens gewankeld op hun roze wolk. Hun indruk van de avond was totaal verschillend van die van mij.

Onze beleving van wat we meemaken in het leven is enorm gekleurd

“Waar ga je nou naartoe met dit verhaal?” hoor ik je al denken. Waar dit over gaat, is dat onze perceptie, onze beleving van wat we meemaken in het leven, enorm gekleurd is door hoe we ons voelen en wat we belangrijk vinden. We zien de dingen nooit zoals deze zijn maar zoals “wij zijn”, door onze eigen filters en waarneming. En ook nog eens afhankelijk van tijd, plaats, ervaring, opvoeding en nog veel meer. Die stapel filters is continu in beweging, waarbij ook grote veranderingen in ons leven ervoor zorgen dat die filters zich gaan aanpassen. Een groot verlies is zo’n grote verandering.

Jouw beeld van de wereld verandert compleet door je verlies. Hoe voelt de wereld zonder jouw dierbare, wie ben jij zonder je dierbare? De rouw brengt deze vragen mee en zorgt voor een hoop twijfel. De manier waarop je nu naar de wereld kijkt, is door de filter van rouw. Die overheerst nu zo, dat het vaak onvoorspelbaar is hoe je de dingen ervaart.

Zo had een klant laatst tijd gemaakt om met een vriendin uit eten te gaan. Samen op het terras, bijpraten, mensen kijken. De afgelopen tijd was daar geen ruimte voor geweest maar ze voelde dat het nu tijd was, ze genoot er voor het verlies van haar partner ook altijd zo van. Maar nu was alles anders. Het was nog steeds fijn met haar vriendin, maar ze kon niet echt met haar aandacht erbij blijven. Al die mensen waren teveel prikkels, het was te druk en ze vond het moeilijk om interesse in haar vriendin te tonen.

Pin je niet teveel vast op hoe je de dingen zou moeten ervaren

De filters van rouw zorgen voor een afwijkende beleving van de werkelijkheid. Maar die afwijkende beleving van de werkelijkheid hebben we dus allemaal! De ene keer neem je je ervaring waar door de filters van de rouw en een ander moment niet. Dan zijn het weer andere filters. Pin je dus niet teveel vast op hoe je de dingen zou moeten ervaren, over hoe je je zou moeten voelen. Daar waar het eerst aardig voorspelbaar was hoe je iets zou ervaren, is het dat nu simpelweg niet. En uit mijn ervaring met het concert blijkt maar weer dat het continu in beweging is.

De meeste mensen willen het liefste dat alles weer “normaal” wordt, zoals het leven voor het verlies. Dat er weer een bepaalde mate van voorspelbaarheid zal zijn. Dat je kunt inschatten hoe je je zal voelen bij die verjaardag komend weekend. En de enige manier om daar te komen, is door het te doen. Door te ondernemen, door het uit te zoeken en te ontdekken. Het is de enige manier waarop je erachter komt wat je nu belangrijk vindt, wat je leuk vindt en wat niet. Zo ontdek je wat je teveel energie kost en waar je je aandacht aan wil geven. Het mooie daarvan is, is dat het ook perfect is als het je niet bevalt. Want ook dan ben je een stap dichterbij jezelf. En dat is waar het uiteindelijk om gaat.

Hoe ga jij ermee om dat jouw beleving vaak verandert? Wil je het hieronder met me delen?