“Ik kom iets brengen Minjon, niet halen. Waar overval ik ze dan mee?” Mijn businesscoach had me weer eens goed in de tang nadat ik de vraag stelde of ik mensen niet overval als ik ze een aanbod doe. Ik had een paar keer een antwoord gekregen dat ik niet had verwacht en was aan mezelf gaan twijfelen. “Heb ik wel genoeg te bieden?” “Kan ik het wel echt?” “Overval ik mensen niet?”

Voor even geloofde ik wat hij zei

Die kwebbelende aap tettert wel vaker in m’n oor maar deze keer had hij het volume flink opgeschroefd. Zo hard dat ik mezelf niet meer kon horen. Voor even geloofde ik dus wat hij zei en voelde ik me heel klein worden. Al die mensen die baat hebben gehad bij wat ik doe was ik vergeten. Al die mensen die volmondig ja hadden gezegd tegen wat ik te bieden heb leken nooit in mijn leven te zijn verschenen.

En daar is de persoon die ik inhuur om mij te laten groeien. Als mens, als coach en als ondernemer. Die drie gaan namelijk altijd hand in hand. Als ik als mens niet groei, zal ik dat als coach ook niet doen. En dus had ik een goede les te leren van mijn eigen innerlijke criticus (die ik ook wel kwebbelende aap noem). De spiegel die mijn coach me voorhield was raak. Ik mag mijn waarde voelen, m’n aandacht richten op al die momenten waarop mensen meer dan blij met me waren omdat ze door mijn coaching leerden dat het beter kan. OK, soms even niet zo blij als ik hun op mijn beurt een spiegel voorhield, maar daar ben ik voor.

De juiste mensen zullen daarop resoneren

Dus inderdaad, ik kom iets brengen, wat ik doe heeft waarde. En betekent dat dat iedereen daar blij mee is? Nee zeker niet, en dat is prima. Mijn ego is het er overigens niet altijd mee eens (want die wil door iedereen aardig gevonden worden), maar het is aan mij om me daarover heen te zetten. Ik doe wat ik te doen heb en de juiste mensen zullen daarop resoneren.

Voor mijn klanten is dat net zo, maar ook zij geloven die kwebbelende aap nog al te graag. Weinig energie, verdriet of een opmerking van een collega of vriendin zorgen er makkelijk voor dat die aap lekker doortettert. “Waarom overkomt mij dit nou?” “Niemand begrijpt mij.” “Het wordt nooit beter.” En van de ene donkere gedachte vallen ze in de andere, om zichzelf daarmee de put in te praten.

Dan is die emotie of die vriendin het probleem niet meer

Waar ik het vaak mis zie gaan is niet het verdriet of dat ze moe zijn, maar dat ze er in hun hoofd een heel verhaal van gaan maken. Ik moet soms hard werken om helder te maken dat het echt niet aan die collega of vriendin ligt. Het is te makkelijk om de aanleiding buiten jezelf neer te leggen of bij een emotie. Een emotie is een emotie, meer niet. Een opmerking van iemand is een opmerking, meer niet. Dan is die emotie of die vriendin het probleem niet meer, en ook die aap niet, maar het feit dat ze geloven wat die aap zegt.

En voor wie het nog niet begreep: die aap dat ben jezelf. Het is jouw innerlijke criticus die het heerlijk vindt om problemen te vinden. Die is er, daar hebben we het mee te doen. Dus hem even van je schouder afvegen heeft weinig zin, hij zit er toch wel. De kunst is om te stoppen met luisteren naar wat die aap steeds te zeggen heeft. Want je zegt het eigenlijk tegen jezelf en als je dat gelooft, voel je je kleiner en kleiner worden.

Je hoeft het niet te geloven

Wat je zegt ben je dus zelf. Als je tegen jezelf zegt dat niemand je begrijpt, zal je jezelf daarin bevestigen en precies dat aantrekken. Dan krijgt je ego gelijk (zie je wel, niemand begrijpt mij), maar jij voelt je ongelukkig. Het is daarom handiger om dingen tegen jezelf te zeggen die ervoor zorgen dat je je lekker voelt. Net als ik betekent dat voor jou dat je je aandacht richt op alles wat wél goed gaat.

Dan kunnen anderen zeggen wat ze willen en kan die kwebbelende aap tetteren wat hij wil, maar je hoeft het niet te geloven. Lukt dat meteen? Waarschijnlijk niet. Maar iedere keer dat je het herkent, kun je er iets aan veranderen. Iedere keer dat je merkt dat je jezelf klein voelt, vraag je jezelf af wat je nu eigenlijk tegen jezelf zegt. Als jij doet wat jij te doen hebt, zullen de juiste mensen daarop resoneren.

Voor mij werd mijn nieuwe mantra “Ik kom iets brengen.” Wat wordt die van jou? Wil je het hieronder met me delen?